Rodzina

Przy stole siedzi jakaś rodzina,
Z wiarą tak bardzo zwietrzałą.
O Bogu Stwórcy już nie chce pamiętać,
Gdyż coś się w ich życiu stało...

Życia już na pół z Bogiem nie dzieli,
Kościół z daleka omija,
Choć tak nie dawno były tu święta,
Opłatek biały, choinka.

Na ustach dawno umilkła kolęda,
Bóg z serc też dawno wygnany.
Czasem przystaje pod tymi drzwiami,
By o gościnę u nich zapytać,
By dalej nie byli sami...

Boża Miłość

Największa Miłość nam się rodzi,
Największa radość prosto z Nieba.
A my czekamy na nią co dzień
Bo nam tak bardzo jej trzeba!

Choć drogi kręte i zaśnieżone,
Ona co roku przychodzi.
W białym opłatku, w Komunii świętej,
By nas na nowo odrodzić...

Jezus przychodzi do wszystkich ludzi,
Tych dobrych i tych zwaśnionych.
Pragnie połączyć wszystkie kraje,
Aby nie było w nich wojny!!!

Choinka

Przyszła do nas z lasu,
Przemarznięta cała.
Przed chłodem i mrozem
W domu się schowała.

A w domu ją wszyscy
Chętnie powitali,
W tysiąc świecidełek
I bombek ubrali.

Zawiesili na niej
Łańcuchy złocone,
A na czubek dali
Gwiaździstą koronę.

Gwiazdę przewodniczkę,
Ludu wybranego
Co wiodła do szopy
Jezusa małego.

Gwiazda skrawek nieba,
Z dworu gdzieś wyrwała,
I w mieszkaniu naszym
Pomieszkać zechciała!

Barbara

Barbara śliczne oczy ma
I na pianinie pięknie gra.
A odkąd tę Barbarę znam,
To w głowie duży zamęt mam.

Nie mogę nawet jeść i pić,
A nocą pragnę o niej śnić,
Gdyż bez Barbary trudno żyć!

Więc droga Basiu mówię Ci,
Ty mi rozjaśnij szare dni.
Niechaj się spełni wróżba ma
Barbara, Barbara, Barbara i ja!

Andrzejkowe wróżby

Na Andrzejki
W końcu listopada,
Ulać coś
Z wosku wypada.

Najpierw wosk na wodę,
Lejemy przez kluczyk
A potem na ścianę,
Cień musimy rzucić.

Sprawdzić, co też z wosku
Dziś nam się ulało.
Czy wróżba ta będzie
Słodka jak kakao?

Czy może coś złego,
Wywróżyć się może?
Od czego najlepiej,
Chroń nas dobry Boże!

Dwudziestolatki

Kiedy się ma dwadzieścia lat,
Natychmiast chce się zmieniać świat.
Zmieniać co jest i to co było,
Byleby się radośniej żyło.

Przenosić góry wciąż by się chciało,
Siły ogromne, lecz czasu mało.
Ogień słomiany szybko się spala,
Budowla często nam się rozwala...

Niełatwo jest zmieniać coś trwale,
Gdy jest się młodym a morskie fale,
I szczyty gór i słońca czar
A młodość mija, bardzo jej żal!

Coś mi zabrałaś

Zabrałaś mi wiosnę i lato radosne

Więc teraz mi oddaj to wszystko,

To czym mnie zraniłaś i czym zachwyciłaś 

Tą naszą dziwną rzeczywistość.

A ja już tej jesieni 

Chcę z Tobą się ożenić.

Rodzinę mieć no i to wszystko,

Całkiem wyprostować 

I nic nie żałować

Rozpalić miłości ognisko.

Tak żeby już na zimę

Cieplutką mieć pierzynę,

Znów czekać do wiosny

Na przyszłość.

Chcę z Tobą zrywać kwiatki,

Lać miodek do herbatki

I mieć już za sobą 

Złą przeszłość.

To co nas różniło,

Co niedobre było,

Żeby się radością okryło.

A ja przez cały czas,
Chcę być przy Tobie blisko,
Dla Ciebie chcę się zmienić,
Zbudować dom  na przyszłość.

Święto zmarłych

Płoną znicze na  płycie,
Kwitną kwiaty w wazonach,
Lecz nasza pamięć okrutna
W zamyśleniach wciąż kona...

Tak niełatwo przejść przecież
Do porządku dziennego,
Nad tym co już nie wróci,
W ziemskim życiu na pewno.

Święty Jan Paweł II

Janie Pawle II
Namiestniku Boga,
Jakaż do świętości
Cię przywiodła droga?

Czy była ciernista,
Kręta, wyboista...
Życie błogie było,
Nic Cię nie zraniło?

Świat cały wie o tym,
Iż na Twojej drodze
Wiele było męki,
Bólu i udręki.

Twe wszystkie pielgrzymki,
Wiernym poświęciłeś,
Gdyż każdy zakątek
Świata odwiedziłeś.

Nie bacząc na swoje
Nadwątlone zdrowie,
Niosłeś ludziom Boga
W Eucharystii, w piśmie, w mowie!!!

Potrzebna przyjaźń

Co minęło już nie wróci,
Lecz czy warto wciąż się smucić,
Wciąż wylewać swoje żale,
Byle nie czuć się wspaniale?

Dobre rzeczy uciekają
I te gorsze przemijają.
Choć aura z nostalgiami,
Wyłam z tego się czasami.

Możesz pójść do psychologa,
Gdyż to czasem dobra droga.
Lecz od czego przyjaciele,
Których wokół masz tak wielu?

Deszczowa jesień

Kiedy jesień się rozgości

Nie dostarczy Ci radości.

Z nieba leje deszcz rzęsisty

Każdy skrawek ziemi czysty,

Gdyż wymyty doskonale 

Przez deszczowe, częste fale.

Gdy przetrzymasz podtopienia,

I już zagrożenia nie ma,

Ubierz strój kosmonauty

I gumowe, grube buty.

Gdy już strój zdobędziesz taki,

W las się wybierz na maślaki.

Gdy grzybami się nie strujesz,

To jesieni posmakujesz!

Letnia burza

Letnia burza
Wiele strachu,
Deszczyk dzwoni
Już po dachu.

Grzmot daleki
Jest już bliski.
Maluch płacze
Z swej kołyski.

Zmokłe kury uciekają
Do psiej budy zaglądają.
Azor się najbardziej boi
Przy zamkniętych drzwiach wciąż stoi,
Czeka, aby go wpuszczono
I do siebie przytulono.

Nagle zjawia się wichura,
Która niszczy, nie przytula
I wyrywa z korzeniami
Wielkie drzewa a czasami,
Całe dachy łatwo zrywa
Porozwala cały dom
A samochód da na złom!

Żyj jak Matka Pana

Nie wystarczy pacierz z rana,
Żeby żyć jak Matka Pana.
Wiele trudu trzeba by
Wzór świętości powielić.

Życie błogosławionej Marii,
Która Matką Boga jest,
Oraz naszą dobrą Matką,
Do której uciekasz się.

Pięknym życiem zasłużyła,
Aby Sam Bóg wybrał Ją
Na Matkę dla Swego Syna,
By Mu stworzyć ziemski dom.

Jej to ręce piastowały
Boże Dziecię - Swego Syna,
Serce z bólu omdlewało
Gdy przyszła śmierci godzina.

Gdy Jej z ziemskim swoim życiem
Już się rozstać było trzeba,
Jezus zabrał Ją do Siebie
Czyniąc Ją Królową Nieba.

Chociaż często się spotykasz
Z trudnościami nie do pokonania
Spróbuj choć dzień swego życia,
Przeżyć tak jak Matka Pana!!!

Iść przez życie

Choć prostą drogą
Chcesz iść do Boga,
Często ogarnia cię
Wielka trwoga.

Idziesz po grudzie,
Po kocich łbach,
Stąpasz niepewnie
I sił ci brak.

Nie możesz łatwo
Przejść przez życie,
Bo w nim nie zawsze
Jest znakomicie.

Trzeba się mocno
Gimnastykować,
Żeby na ludzi
Dzieci wychować...

Słoneczny sierpień

Jasne niebo,
Słońce świeci
To miły czas.
To sierpień znów,
Podrywa nas.

ref.

Słońce opala
Nam twarze wciąż,
A ciepła plaża
Kusi jak wąż.

Nie możemy
Siedzieć w mieście
I nudzić się.
To każdy z nas
Dokładnie wie.

Szybko w biegu
Pakujemy
Plecaki swe,
Ruszamy by
Nie spóźnić się.

Nie zmarnujmy
Żadnej chwili,
To byłby grzech.
Gdy woła las
I ptaków śpiew.

Zachód słońca

Dzień już się kończy,
Słońce czerwone
Tuż nad zachodem
Rozpromienione.

Jeszcze mu szkoda
Żegnać się z dniem,
Przymróżyć oko,
Odpłynąć w sen.

Jeszcze żałuje
Dnia wspaniałego,
Przez siebie właśnie
Oświetlonego.

Nie może jednak
Dłużej nas zwodzić,
Więc tylko mruga
By nam dogodzić.

By z lekkim sercem
Iść na spoczynek,
Mieć przerwę choćby
Kilka godzinek.

SMS do Powstańców

Byliście waleczni,
Odważni, wspaniali.
Choć wróg nam Warszawę
Chciał zniszczyć i spalić...

Tylu z Was zginęło
Krew, rany i blizna
A na Waszych ustach:
Bóg, Honor, Ojczyzna!

Dzięki za Wasz hart, heroizm
Za umiłowanie
Miasta, które z ruin
Jak Feniks powstaje!!!

Morska bryza

Morska bryza mnie wzywa

A więc do niej przybywam.

Szybko witam się z morzem

Koc na plaży rozłożę.

Czuję piach pod stopami,

Jakaś muszla czasami

I pływanie, pływanie, pływanie.

Opalanie wiadomo

Z parawanu osłoną.

Słońce leje się z nieba,

Czegóż więcej potrzeba...

Morze szemrze a mewy 

Wykrzykują swe śpiewy,

Gdzieś w oddali

Rozbłysła latarnia.

Szum fal wciąż mnie kołysze,

Wiatr rozbraja tę ciszę

Choć dziś tylko 

Łagodny zefirek.

Wakacje

Jakie to wielkie słowo,

Jak mile w uszach brzmi,

Wakacje- ach wakacje!

Sześćdziesiąt z górą dni.

Jakie to piękne słowo,

Kto je wymyślił kto?

Za stworzony rarytas,

Całusów dam mu sto.

Bo to już nie wagary

Gdzie bać się trzeba wciąż,

Co kuszą nas jak czary

Jak przysłowiowy wąż.

Po zdrowie i po radość,

Wyruszyć w ciemny bór

Nad lustra rzek i jezior,

Nad ostre szczyty gór.

By poznać  kraj ojczysty,

Nasycić pięknem wzrok,

By nabrać sił i hartu,

Na cały długi rok!

Tato

Z Tatą przeżyłam
Niejedno lato.
Tak bardzo mocno,
Kocham go za to!

Mijały zimy,
Słotne jesienie
A ja go dalej,
Kocham niezmiennie.

Dał tyle słońca,
Tyle radości,
Czy można sprostać
Takiej miłości...

Święto Bożego Ciała

Boże Ciało Drogie, Święte
W Przenajświętszym Sakramencie,
Jak Cię wielbić nam potrzeba,
Za to Żeś jest Darem z Nieba?

Że się ludźmi opiekujesz
I we wszystko opatrujesz,
Że nie gardzisz ich prośbami
Nie zostawiasz sobie samym.

Cała Trójca Przenajświętsza
Dla Wszechświata jest Największa!
My zaś ludzie wiarołomni,
Mamy o tym nie zapomnieć!

Portret mojej Mamy

Jak opisać portret mamy,

Żeby nie dać wielkiej plamy?

Bo z wyglądu moja Mama,

Jest jak inne taka sama.

Ma na swoim miejscu

Nogi tułów oraz ręce,

No i głowę, którą kręci.

I tak nami dyryguje,

Że nam wszystkim to pasuje.

Bardzo dobrze się ubiera,

Czasem chodzi do fryzjera,

Z delikatnym makijażem,

Taką Mamę wam pokażę.

Bardzo często się uśmiecha

Nawet, gdy ma w życiu pecha.

Jednak to jest najważniejsze,

Że ją kocham najgoręcej.

Za jej spracowane ręce,

Za jej dobroć, za jej serce.

Mama moja jest kochana

O czym tu zaświadczam sama.

Bo potrafi mnie przytulić

I pocieszyć i przebaczyć

Kiedy czegoś nie rozumiem

Wytłumaczy mi to Mama.

Łzę z policzka otrze czasem,

Chciałabym być taka sama!

Maj czarodziej

Zielony maj czaruje nas
Na dłużej chce zatrzymać czas.
Z żabką w zielone często gra,
A złote słonko śle na czat.

To ono lśni ze wszystkich sił
I choć to wiosna pokaże ci,
Ile już teraz zdziałać może
W górach, dolinach i nad morzem.

Rozwija pąki drzew i krzewów
I ptakom nie zabrania śpiewów.
Maj nam przyrodę ze snu zbudził,
Opalił twarze wszystkich ludzi.

By do solarium nie biegali
I czasu tam nie marnowali.
Jest, więc miesiącem jakich mało
Pragnie, by się go pamiętało!

Zmartwychwstanie Pańskie

Wola Ojca wypełniona
Jezus krzyż miał na ramionach.
Cały naród odkupiony,
Z grzechów wszystkich oczyszczony
Dzięki męce Syna Boga!

A nas czy ogarnia trwoga
Czy Jezusowe cierpienia
Dały nam coś do myślenia?

Cieszyć nam się trzeba
I dziękować stale,
Gdyż Chrystus zmartwychwstał
I króluje w chwale!!!

Już wiosna

Przyszła do nas Wiosna,
Wiosna utęskniona
I zaraz nas chętnie
Wzięła w swe ramiona.

Myśmy także Wiosnę
Pięknie przywitali,
By u nas gościła
I nie poszła dalej.

Wiosna ciepłe słońce
W prezencie nam dała,
Oraz mnóstwo kwiatów
Wszędzie rozsypała.

Przebudziła ptaki
I zwierzęta w lesie,
Aż piękny śpiew ptaków
W powietrzu się niesie!

Odgrzała motyle
Piękne, kolorowe,
Wiankiem ze stokrotek
Ustroiła głowę.

Wiosna w nas zmieniła
Złe przyzwyczajenia,
Z zaspanych niedźwiedzi
Przepędziła lenia.

To jej zawdzięczamy
Efekt przebudzenia!

Nasz Świat

Nasz świat, ten, który nas otacza

Często do góry się wywraca.

Co było w dole jest już w górze,

Ciemnieją chmury, bledną róże.

Co było ważne, jest do kitu,

Niemodne suknie z aksamitu.

Ludzie choć mówią, że kochają,

Widzę jak sobie ubliżają.

Jak nakładają z makijażem

Maskę słodziutką, twarz anioła

Lecz całkiem inni  bywają  zgoła.

Myślą i mówią co innego

I nawet nie zgadłbyś kolego

Czy to są ludzie do niczego?

Czy przyzwoici,mądrzy, szczerzy?

Tacy, którym to chciałbyś wierzyć?...

Dzień Kobiet

Jeszcze kwiatów nie ma
W pobliskim ogrodzie,
A już 8 marca
Piękny dzień- Dzień Kobiet!

W powietrzu pachnie wiosną
I ziemia pachnie świętem
Dla wszystkich pań wspaniałych
Tych młodych,w średnim wieku
I lekko podstarzałych.

Moc życzeń odbieramy
Tak zresztą jak co roku,
By potem przez rok cały
Mężczyźni mieli spokój!!!

Wspaniała zima

Gdyby zima była miła,
To by nam się nie znudziła.

Chcielibyśmy ją mieć w marcu,
Kiedy ciepło jest jak w garncu.

Mogłaby być w kwietniu, w maju,
Gdy to ciepło jest jak w raju.

W czerwcu, w lipcu też być może,
Aby nie pchać się nad morze,

Tylko w góry jechać śmiało
By się zimę pamiętało!

Tak nazjeżdżać się, naskakać,
By za zimą nawet płakać,
Aby za nią się tęskniło
Gdyby długo jej nie było!!!

Walentynki

14 lutego
Cóż to za data?
Dzień zakochanych
Całego świata.

I chociaż w Polsce
Jeszcze raczkuje,
Każdy się pod nią
Dziś podpisuje.

Tak chętnie wtedy
Się zaręczamy,
Coś przysięgamy
I pobieramy.

Lecz patrząc dalej
Trochę do przodu,
Boi się każdy
Żeby zawodu

Ta data, zresztą
Jak każda inna,
Nie mogła przynieść?
Nie - nie powinna!!!

Zimowe ferie

Ferie zimowe,dobra rzecz,
Białe szaleństwo,smutki precz!
Wszyscy gdzieś w góry wyjeżdżają,
Lecz ci co w domu pozostają
Też się lenistwu nie poddają!

Znajdują górki i pagórki
I też zjeżdżają na pazurki.
Chodzą do kina i na basen
Z kolegą się spotkają czasem.

A tak naprawdę to ich głowę
Zajmują gry komputerowe!!!

Prośba ptaków

Przyszła do nas sroga zima,
Nigdzie ni ziarenka nie ma.

W domach ludzie się radują
Obsypują prezentami,
Głodne,wyziębione ptaszki
Zostawiając sobie samym.

Nikt się nimi nie przejmuje,
Braci mniejszych nie szanuje!

Gdy dorosłym wybaczamy
Gdyż są bardzo zabiegani
To na dzieci tak liczymy
O opiekę wciąż prosimy!

Skoro lubią swych pupilów
Tych domowych, wychuchanych,
Niechże czasem też pomyślą,
O tym co się dzieje z nami!

Kamilka

Do rodzinki nam przybyła
Dziewczyneczka jedna miła.
I choć jest maleńka cała,
Bardzo nam się spodobała.

Ma maleńkie raczki,nóżki,
Ma twarzyczkę jak orzeszek,
I rośnie nam ku uciesze.

Oczy ma jak dwie gwiazdeczki
I w policzkach dwie dziureczki.
Czasem płacze nie zaprzeczę,
Nasz najsłodszy cukiereczek.

Dziś ma już miesięcy kilka,
A na imię jej Kamilka!

Na zmarzlaka

Mróz nas szczypie
W nosy, w uszy
Zmarzlak z domu
Się nie ruszy.

On się boi,
Żeby zima
Nie wtargnęła
Do komina.

A z komina
Do pościeli,
Żeby mocno
Ją wybielić.

I zamrozić
Tak zmarzlaka,
Żeby z zimna
Zaczął płakać!

Górski snobizm

Na stoku gwarno
Życie rozkwita
W Tatrach nie tylko
W Dolomitach.

Męczy się,poci
Jakaś osoba,
Chociaż nie zawsze
Jej się podoba

Drapać się w górę,
Wchodzić na stok,
By zjechać później
Nie w dół, lecz w bok.

Potrzeba ćwiczeń
Na oślej łączce
Żeby zapobiec
Takiej bolączce!