Kiedy się ma dwadzieścia lat,
Natychmiast chce się zmieniać świat.
Zmieniać co jest i to co było,
Byleby się radośniej żyło.
Przenosić góry wciąż by się chciało,
Siły ogromne, lecz czasu mało.
Ogień słomiany szybko się spala,
Budowla często nam się rozwala...
Niełatwo jest zmieniać coś trwale,
Gdy jest się młodym a morskie fale,
I szczyty gór i słońca czar
A młodość mija, bardzo jej żal!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz