Andrzejkowe wróżby

Na Andrzejki
W końcu listopada,
Ulać coś
Z wosku wypada.

Najpierw wosk na wodę,
Lejemy przez kluczyk
A potem na ścianę,
Cień musimy rzucić.

Sprawdzić, co też z wosku
Dziś nam się ulało.
Czy wróżba ta będzie
Słodka jak kakao?

Czy może coś złego,
Wywróżyć się może?
Od czego najlepiej,
Chroń nas dobry Boże!

Dwudziestolatki

Kiedy się ma dwadzieścia lat,
Natychmiast chce się zmieniać świat.
Zmieniać co jest i to co było,
Byleby się radośniej żyło.

Przenosić góry wciąż by się chciało,
Siły ogromne, lecz czasu mało.
Ogień słomiany szybko się spala,
Budowla często nam się rozwala...

Niełatwo jest zmieniać coś trwale,
Gdy jest się młodym a morskie fale,
I szczyty gór i słońca czar
A młodość mija, bardzo jej żal!

Coś mi zabrałaś

Zabrałaś mi wiosnę i lato radosne

Więc teraz mi oddaj to wszystko,

To czym mnie zraniłaś i czym zachwyciłaś 

Tą naszą dziwną rzeczywistość.

A ja już tej jesieni 

Chcę z Tobą się ożenić.

Rodzinę mieć no i to wszystko,

Całkiem wyprostować 

I nic nie żałować

Rozpalić miłości ognisko.

Tak żeby już na zimę

Cieplutką mieć pierzynę,

Znów czekać do wiosny

Na przyszłość.

Chcę z Tobą zrywać kwiatki,

Lać miodek do herbatki

I mieć już za sobą 

Złą przeszłość.

To co nas różniło,

Co niedobre było,

Żeby się radością okryło.

A ja przez cały czas,
Chcę być przy Tobie blisko,
Dla Ciebie chcę się zmienić,
Zbudować dom  na przyszłość.