Jest wiosna kalendarzowa,
Niedługo przyjdzie prawdziwa.
A zima, choć taka miła
Już nam się trochę znudziła.
Pory zmieniają się w kółko,
Szybko jak w kalejdoskopie,
A człowiek wraz z nimi bywa
Raz w mrozie a raz w ukropie.
Lecz między zimą a latem,
Jest jeszcze miejsce na wiosnę.
Na jej wspaniałe oblicze
I śpiewy ptaków radosne
Święty Józef to jest ktoś,
Józef to wspaniały gość!
Oblubieniec dla Maryi,
Ziemski ojciec dla Jezusa.
Ta wspaniała ludzka dusza
Tak się Bogu spodobała,
Że do Nieba się dostała
I za nami oręduje,
Prośby nasze wysłuchuje!
Nie da się ocenić
Książki po okładce,
Choć jak się wydaje,
Jest to bardzo łatwe.
Ani też z wyglądu,
Miłej wypowiedzi
Nie da się ocenić,
Co w człowieku siedzi.
Choćby beczkę soli,
Już się dojadało
Może się okazać,
Że to jeszcze mało...
Nie dawno wybrzmiały
Huczne Walentynki,
A tu już Dzień Kobiet
Obchodzą dziewczynki.
Mężczyźni jak zawsze
Bardzo się starają,
Piękne upominki
Swym paniom wręczają.
I trwa owa sielanka
Ku chwale ojczyzny,
Do następnego święta,
Czyli Dnia Mężczyzny...
Mamy taki dzień w marcu
piękny i radosny,
Jest to właśnie Dzień Kobiet
Na początku wiosny.
Dla Was Panie wszystkie kwiaty,
Wszystkie fiołki z wszystkich pól,
Oraz serca, które bez Was,
Nie zagrają żadnej z ról!
